Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά και γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Αναστασίου του Πέρση. Ο Αρχιεπίσκοπος μας Αναστάσιος, ενώ βίωσε στα μέρη αυτά της Αλβανίας την αγάπη του Ορθόδοξου πληρώματος που ανέμενε ποιμένα ως εκείνον να επουλώσει τα όσα τραύματα του αθεϊστικού διωγμού, ένοιωσε (νοιώθει ορθότερα, διαρκώς) και μια εμμονή «κρατούντων» κληρονόμων νοοτροπιών απομόνωσης και περιχαράκωσης, να τον χαρακτηρίζουν «ξένο».
Και ο Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης χαρακτηρίστηκε ως «Ξένος»…
Έτσι έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος την ευκαιρία σε τόσους και τόσους – δεκάδες χιλιάδες- στην Αλβανία και όχι μόνο, τους οποίους μνημονεύει και προσωπικά εύχεται καθώς γιορτάζουν τιμώντας τη μνήμη των Αγίων που το όνομα τους φέρουν, να του ανταποδίδουν. Μια όμορφη ευκαιρία εν μέσω χειμώνα. Αλλά και ευκαιρία πνευματικής σύναξης απ’ άκρη σε άκρη της γεωγραφίας της Αλβανίας στα Τίρανα στην έναρξη του ημερολογιακού έτους.
Φέτος όμως επέτρεψε ο Θεός αλλιώς να γίνει η συνάντηση αυτή. Νοερά και πνευματικά.
Και αναδεικνύεται έτσι καλύτερα η διάσταση της ανταποδοτικής αγάπης. Του ποιμενάρχου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου πληθωρικά και με την ανάλογη αυθόρμητη εκδήλωση των χιλιάδων αποδεκτών της δικής του θυσιαστικής και ανιδιοτελούς προσφοράς υπέρ των απολωλότων προβάτων της γωνίας αυτής. Αδικημένης αλλά και πλουσίως ευεργετημένης κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Δεκάδες πιστοί, περισσότερο δε μαθητές και εκπαιδευτικοί που προθύμως για λίγο διέκοψαν το ωράριο σχολικό τους πρόγραμμα, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου κ. Δημητρίου, ώστε να μετέχουν στο Ιερό Ευχέλαιο, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Αναστάσεως του Χριστού. Για να προσευχηθούμε υπέρ υγείας και μακροημέρευσης, του εορτάζοντα Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Αυτού που αδιαλείπτως προσεύχεται για τον καθένα, την καθεμιά και κυρίως για όλους μαζί. Για την πρόοδο εκάστου και κυρίως του συνόλου, του σώματος της Εκκλησίας…
Της Εκκλησίας που κατά την τόπο έκφραση της στην Αλβανία, την ανασύστησε εκ του μηδενός – ερείπια την είχε μετατρέψει ο πολυετής αθεϊστικός διωγμός – και επί τρεις δεκαετίες και πλέον την έχει ανυψώσει σε στάθμη δόξης που αιώνες είχε να γνωρίσει η Ορθοδοξία στην συγκεκριμένη περιοχή.
Πρόκειται για το θαύμα της αγάπης. Της αγάπης του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο και Θεό μας Ιησού Χριστό, που τον οδήγησε σε μια τέτοια αποστολή θυσίας, όπως εκφράζεται ως αγάπη για το ανθρώπινο πρόσωπο και την αξιοπρέπεια του, απ’ τη μια. Απ’ την άλλη της αγάπης του κάθε μέλους της Εκκλησίας που αναστήθηκε και εκφράζεται με αυτή την έτοιμη γονυκλισία δεκάδων νέων και νεανίδων σήμερα στην προσευχή στον Καθεδρικό του Αργυροκάστρου…
Είναι το λιγότερο που μπορούν και προσέφεραν οι μαθητές αυτοί. Μια απ’ τις καλύτερες και πιο συγκεκριμένες εκφράσεις του έργου που η θυσιαστική αγάπη του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου υλοποιεί μέσα από θυσίες και πόνο του οποίου μάρτυρας μόνο εκείνος είναι, για την στήριξη της ελπίδας και την προοπτική των νέων σε τόπους δύσκολους και εποχές αντιξοότητας όπως αυτή.
Αλλά είναι αυτή η βεβαιότητα που ο Απόστολος σφραγίζει: η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
Η αγάπη μπορεί και βρίσκει διεξόδους στα δύσκολα.
Η προσευχή ειδικά των νέων είναι που μπορεί να ανοίγει τις πόρτες της ευσπλαχνίας του Θεού.
Και σήμερα η αγάπη οδήγησε τόσους και τόσους σε μια συγκινητική σύναξη κοινής προσευχής στο Αργυρόκαστρο: των ελαχίστων τη πίστει αλλά πλουσίων στην πρόθεση να εκφράσουν αυθόρμητα την ευγνωμοσύνη και την ευχαριστία που ο Αρχιεπίσκοπος τους αγάπησε…
