Τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου τιμά σήμερα η Εκκλησία μας και δίνει στον καθένα μας την ευκαιρία η προσοχή να στραφεί στο παιδί. Σε μια εποχή μάλιστα που μέσα απ’ τις πολεμικές συγκρούσεις που κατακλύζουν την εγγύς και μακρά περιοχή μας, τα παιδιά είναι τα πρώτα και πιο τραγικά θύματα αυτών.
Χθες μάλιστα και η θεσμοθετημένη απ’ τον ΟΗΕ Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού.
Και ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος – δάσκαλος της αγάπης και πρωτοπόρος σε ιδέες και έργα που στο επίκεντρο έχουν το παιδί, έχει τόσα πολλά να μας παραδειγματίσει και δώσει παρακαταθήκη ακολουθώντας την Ευαγγελική Προτροπή του Κυρίου για τα παιδιά αλλά και τη διδαχή σε καιρούς σκοτεινούς για κοινωνικές ευαισθησίες του Αγίου Κοσμά για τα ορφανά και την ανάγκη διαπαιδαγώγησης των παιδιών.
Όποιος είχε την τύχη την περασμένη Κυριακή να βρεθεί στον Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως του Χριστού στα Τίρανα και όσοι από μακριά έστω με τη βοήθεια των σύγχρονων μέσων δύναται να παρακολουθήσει, μπορεί να πεισθεί τι γίνεται απ’ τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο για τα παιδιά στην Αλβανία. Ήταν μια παιδική και σχολική γιορτή γεμάτη ελπίδα κυρίως αλλά κι ευγνωμοσύνης όπως αυθόρμητα αυτά ξέρουν να εκδηλώνουν και εκφράζουν. Δυόμισι χιλιάδες παιδιά σε όλο σχεδόν το γεωγραφικό χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας παρακολουθούν στα σχολικά κέντρα που με κόπους και θυσίες απερίγραπτες με λέξεις ο Αρχιεπίσκοπος ίδρυσε και συντηρεί. Σε καιρούς δύσκολους. Σε καιρούς που οι καρδιές έχουν σκληρύνει. Εκείνος κινούμενος ενάντια στο ρεύμα προσπαθεί να απαλύνει. Και η ανταπόδοση είναι η χαρά του παιδιού…
Διότι στα εκπαιδευτήρια «Πνοή Αγάπης» του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου τα παιδιά περιβάλλονται με αγάπη και σεβασμό και αυτό είναι βιωματικό μάθημα για το καθένα ξεχωριστά και όλα μαζί.
Επειδή τα νούμερα είναι απρόσωπα και οι στατιστικές άψυχες η διήγηση της ιστορίας της Ρουσίν, τη μικρής Σύριας, αξίζει άλλη μια φορά να επαναληφθεί.
Διότι είναι παιδαγωγία αγάπης.
Τον Ιούνιο 2017 ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. κ. Αναστάσιος τιμόταν με ανάλογες εκδηλώσεις στην πόλη της Λάρισας. Επισκέφθηκε στα πλαίσια της παραμονής του εκεί και κέντρο φιλοξενίας προσφύγων απ’ τη Συρία. Παρόλο που αλλόθρησκοι έδειξαν ιδιαίτερο σεβασμό στην παρουσία του και άκουσαν τα λόγια αγάπης που είχε να τους πει.
Ξεχώρισε μάλιστα η παρουσία γυναικών και ειδικά μιας νεαρής γυναίκας. Είχε πολύ περισσότερο πόνο απ’ τις υπόλοιπες. Δεν ήταν απλά πρόσφυγας και κατατρεγμένη. Το παιδί που μόλις λίγες βδομάδες πριν είχε φέρει στη ζωή, η μικρή Ρουσίν, είχε γεννηθεί με σοβαρά κινητικά προβλήματα. Δεν θα περπατούσε ποτέ.
Θυμίζει μήπως τις τόσες περιπτώσεις των θαυμάτων της επίγειας ζωής του Κυρίου και Θεού Ιησού Χριστού;
Αυτό το μικρό, τοσοδούλη, κορίτσι κράτησε στην αγκαλιά του ο άνθρωπος της αγάπης, Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Είχε εξ άλλου κατά την ανθρωπιστική κρίση στο Κόσσοβο, το 1999 είχε δεκάδες παιδιά φροντίσει παροτρύνοντας τις ομάδες των Ορθοδόξων Γυναικών να βρεθούν κοντά στις οικογένειες τους. Γεννήθηκαν παιδιά και ταϊστήκαν νεογέννητα χάρη αυτής της πρωτοβουλίας. Όχι Ορθόδοξα αλλά δεχόμενα την αγάπη του Ορθοδόξου ιεράρχη. Και η ιστορία της Αφρικής…
Η Ρουσίν έγινε ιστορία αγάπης. Καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δεν την κράτησε απλά στην αγκαλιά του και ούτε αρκέστηκε να πει λόγια ενθάρρυνσης και αλληλεγγύης.
Ο εικαστικός καλλιτέχνης, Χρήστος Παπανικολάου, θυμάται, ότι μερικές εβδομάδες μετά την επίσκεψη στο Κέντρο Προσφύγων και τη «γνωριμία» με την ανάπηρη Ρουσίν κλήθηκε απ’ τον Αρχιεπίσκοπο να δει τι είχε γίνει με την μικρή απ’ το Κομπάνι της Συρίας. Και ενεργοποιήθηκε μια «διαδικασία» πραγμάτωσης της αγάπης και της φροντίδας για το παιδί που έχει τόσα να διδάξει. Εξ άλλου η αναφορά δεν είναι για τον Αρχιεπίσκοπο αλλά για τον καθένα μας. Για το πώς πρέπει και μπορούμε να ανακαλύψουμε δυνατότητες να ανοίξουμε άλλες προοπτικές για το παιδί. Το παιδί που κανείς δεν γνωρίζει την προοπτική και την αποστολή που η πρόνοια του Θεού το προορίζει.
Η ομάδα του Καθηγητή Ορθοπεδικής Κωνσταντίνου Μαλίζου ευαισθητοποιήθηκε. Έγινε η χειρουργική επέμβαση, πολύ ειδικών απαιτήσεων, και η Ρουσίν μπόρεσε να περπατήσει. Βρίσκεται στη Γερμανία. Στέκεται στα πόδια και περπατά.
Δεν είναι ανάπηρη διότι η αγάπη νίκησε την αναπηρία…
Αναφερόμενοι επί της ευκαιρίας στην πνευματική ανεπάρκεια και αναπηρία δεν είναι εξ άλλου ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος που περιέβαλε με πλεονεκτική αγάπη, πατρική ευαισθησία και φροντίδα θεραπευτικής αγωγής τους δεκάδες χιλιάδες Ορθοδόξους αυτής της γωνιάς της γης;
Αυτό αν είναι δίδαγμα και πραγματική εκδήλωση αγάπης. Σε καιρούς που περιγράφεται πληθωρικά και εκδηλώνεται φειδωλά.
Η Ρουσίν περπάτησε αλλά και οι Ορθόδοξοι, τα μέλη της Εκκλησίας στην Αλβανία πορεύονται αεί διδασκόμενοι την αγάπη του Ποιμενάρχης τους!