Από τα μέσα Μαρτίου 2022 στις δεήσεις που εκφωνούνται κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στην κατ Αλβανία Ορθόδοξη Εκκλησία έχουν προστεθεί εκτάκτως ακόμη δύο. Εκτάκτως απ’ τα τυπικά ισχύοντα. Δεν έχει ίσως παρατηρηθεί με τη δέουσα προσοχή ενώ είναι σημαίνουσας αξίας. Μέσα στην πληθώρα πληροφοριών ουσιαστικής αξίας τέτοια γεγονότα «χάνονται». Αξίζει πριν επεκταθούμε περαιτέρω να προσέξουμε αναλυτικά συνολικά και σε λεπτομέρεια των όρων που χρησιμοποιείται το περιεχόμενο των δεήσεων:
1)«Ας εντείνουμε την ικεσία μας για την άμεση κατάπαυση του αδελφοκτόνου πολέμου Ρωσίας κατά Ουκρανίας, για την θεραπεία των πληγών, για την ανακούφιση των προσφύγων και την αποφυγή περεταίρω κλιμακώσεως των πολεμικών συρράξεων».
2) «Ας δυναμώσουμε, επίσης, την προσευχή μας για την το συντομότερο αποκατάσταση της ενότητας των Ορθοδόξων, για τη συμφιλίωση, τη συγχώρεση, την αλληλεγγύη, την καταλλαγή, ίνα εν καθαρά συνειδήσει αναπέμπωμεν ύμνον και ικεσία προς τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριον, τον του παντός ειρηνοποιού».
Πρόκειται για μια ενέργεια με προφανείς απόρροιες. Σε μια ίσως άσημη γωνία της γης, τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία, με την παρότρυνση του Προκαθημένου της, γνωστού εργώδους παράγοντα για την ειρήνη, την κατανόηση, την συνοχή προσεύχεται για ένα πρόβλημα που δεν είναι του άμεσου δικού της ενδιαφέροντος. Ωστόσο είναι ένα βιωματικό μάθημα του Συμβόλου της Πίστεως. Καθίσταται συνείδηση του ανήκει στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Αφενός. Αφετέρου επιδιώκει ο Αρχιεπίσκοπος να διδάξει στο πραγματικό του ποίμνιο της εκ της τάφρου των διωγμών Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Αλβανία τη δύναμη και τη δυναμική της προσευχής.
Προσευχή για την ειρήνη και για την ενότητα των Ορθοδόξων. Που μπορεί να καταστεί ζήτημα του κάθε πιστού μέλους της Εκκλησίας. Και που πρέπει να αποτελεί αντικείμενο των λατρευτικών του υποχρεώσεων. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος παράλληλα με την άμεση τοποθέτηση που χαρακτηρίζει την βιωτή και την υπεύθυνη ηγετική του πορεία στο ζήτημα που έχει ανακύψει στην Ουκρανία, τόσο στην εκκλησιαστική πτυχή αυτού, όσο και στην πολιτική, αποδεικνύει ότι πιστεύει βαθύτατα στη δύναμη της προσευχής.
Για την ειρήνη και την ενότητα.
Εδώ βασίζεται και η βαθιά του πεποίθηση ότι μέσω της εν Συνόδω Προκαθημένων θα επέλθει η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος για να βρεθεί διέξοδος στην οφθαλμοφανή απειλή εκκλησιαστικού σχίσματος. Και παρακινεί για συμμετοχή προσευχής για ενότητα των Ορθοδόξων το πλήρωμα της Εκκλησία του εν πρώτοις. Είναι πρωτοβουλία σοφού Ιεράρχη, παράγοντα ειρήνευσης, ανθρώπου που πόνεσε την υπόθεση της ενωμένης Ορθοδοξίας, που μαρτυρά σε μια περιοχή που η ιστορία της έχει επιφυλάξει τόσες προκλήσεις συγκρούσεων και στο πρόσφατο παρελθόν…
Ας μην περάσει απαρατήρητη.
Διότι ενώ αναφέρει σε επιστολή του (18/3/2023) προς τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο ότι «υποχρεούμεθα να επισημάνωμεν ότι ο φονικός πόλεμος με τα αναρίθμητα θύματα πολεμιστών και αμάχου πληθυσμού είναι ωσαύτως καταδικαστέος». Ενώ επιμένει στην έκκληση του, θεσμικά και με δημόσιες τοποθετήσεις, προς τα εκκλησιαστικά περιβάλλοντα, για σύγκληση Πανορθοδόξου Διαβουλεύσεως για τις πληγές που έχουν προκύψει στην ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μια ταπεινή ικεσία ειρήνευσης και επαναφοράς της ενότητας απ’ τα άσημα Τίρανα και την παραμελημένη Αλβανία! Είθε Κύριος ο Θεός να εκπληρώσει την από βάθος ψυχής δέηση!